Er chunnt, er chunnt, wo schlüfi he?
Er het en Ruete, die tuet weh,
er het en lange wysse Bart
und wätteret, as mer zämefahrt!
Gschwind, gschwind i säben Egge,
dert will i mi verstecke.
Er chunnt, er chunnt, er polteret scho
dur s Stägen uuf, jetzt isch er doo;
"Isch niemer ächt deheime?" - "Nei,
Herr Samichlaus, gang nume hei,
denn tuets is wider woole,
de Sack, de lass lo troole!"