Ach, moon-e-Moogä muess i füeh
In Stennebäg ue goh.
I sött de Nöggel und de Nogg
Ge houwzä gheisse cho.
Dänn sott i no zwe Häuwsig ha
Und Sauwz und andesch meh.
Es chostet eben auwes Gäuwd,
Und weiss schier nüd wo neh.
Hä gester z Obig 's Chauwb vächauft
Und hä mi eisig tööscht,
I lösi au viezg Guwdi drab;
Jetz hän i nu driissig glöst.
Es ist auws wouwfäuw, was d' vächäufst,
Und tüü, was d' chäufe tuest.
Dä Gweb goht nümme, 's ischt e Strof,
Weischt nüd, was d' mache muescht.
Mi Fau macht Schwäbäuwhöuzli iez,
De Heiggäuw ischt i d Een.
Hä gmeint, der Anggel sett au goh,
Schniit aber nüd sä geen.
's Zusänggeli wibt Gfabets jetz,
Chunnt aber gar nüd fut;
Ischt au nüt; denn de Spuewerloh
Macht 's Löhnli ganz kaput.
's Marünggeli, das muess i d Schuel,
Es lehrt Bief schiibä scho,
Und dä Gossvattä sait all Tag,
Es lass es nümmä goh.
Er sait, 's Biefschiibä nützi nüt,
Er hai's ja au nüd gleet;
's geb weder Brot no Mäuw i 's Hus,
Es sei hauwt auws vächeht.
Em Ruedi isch au gar nüd wouw,
Er hät sib gester scho
En grossä Chnüttäuw do am Hauws
Und wott em nüd usgoh.
De Mooge, wo-n-i gmuwche hä,
Sä gheit mer d Milch no um,
Müess nümme mäuwche, sait mer d Fau,
I sei ogschickt und dumm.
's ist halt e Strof im Stennebäg,
Es goht bald auwes schlecht.
Mä lacht ein us, wo d'anne chunnst,
Und sait, mä ed üd ächt.
Und dee ischt auwäg gwüss üd ächt,
Wo eine so vähaut.
Mä edet doch au d Muetäspooch
Wie auwes uff de Wäuwt.
(Hansels Klage)
Von Jakob Stutz, dem Zürcher Oberländer Dichter (1801 - 1877) in seinen "Gemälden aus dem Volksleben", 5 Bdch., Zürich 1843.
Die Melodie verdanke ich Hrn. E. Kündig-Bosshard, Pfäffikon (Zürich).
Das Lied verspottet die energielose Aussprache und Gesinnung gewissen Stennebäger (Sternenberger) - Typus' jender Zeit.
Str. 1 moon-e-Moogä: morgen früh; Nöggel, Noogg: Jakob.
Str. 3 eisig: immer.
Str. 4 woufäuw: wohlfeil; Gweb: Gewerb; 's ischt e Strof: 's ist ein Elend.
Str. 5 Heiggäuw: Heinrich; Een: Ernte; Anggel: Anna; geen: gern.
Str. 6 Zusänggeli: Susannchen; Gfabets: Gefärbtes; Spuewerloh: Spulerlohn.
Str. 7 Marünggeli: Mariannchen
Str. 8 gleet: gelernt; Mäuw: Mehl: vächeht: verkehrt.
Str. 9 sib: seit; Chnüttäuw: Knüttel = Geschwür.
Str. 11 mä ed üd ächt: man rede nicht recht.
Str. 12 mä edet: man redet; Wäuwt: Welt.
Quelle: Im Röseligarte, Schweizerische Volkslieder