Mer sönd halt Appezöller

Mer sönd halt Appezöller,
's cha gär nüd anderst see.
Hed enn im sack kenn Heller,
So rüeft er glich: juhe!

Mer sönd jetzt bi-n-enander
Do bi-m-ene Schöppli Wi,
Ono enn ischt wie der ander,
's tüecht mi gad bschäädelig fri.

Ond ischt denn glich no loschtig,
Er tenkt: I bi jo frei;
I lebe nöd so choschtlig,
Waul isch mer glich debei.

Ond bsondersch wem-mer singid
Ond froh ond loschtig sönd,
Dass d Lüt deher chönd z springe
Ond omm is omme stönd.

Denn fangid mer a singe
Au gär e höpsches Liäd,
Das wit on bräät tuet chlinge -
Wie häässt denn au das Liäd?

I mään, es häässt "Gottwilche",
's stoht nebes drönn vo Chäs,
Vo Schotte, Solz ond Müelch,
Vo Chue ond vo-n-ere Gäss.

Jo grad du hesch errote,
Ke andesch ond seb isch.
Es chont vo Inerrhode,
Vo 's Sebadonis Bisch. *

Über das Lied

Nach der Mundart und Melodie der Innerrhoder, bei A. Tobler V.

Quelle: Im Röseligarte, Schweizerische Volkslieder