De Herbscht, er ischt en guete Ma, so guet, wie-n-er, ischt käine;
er schüttlet a de Pflumebäum und füllt is ali Zäine.
Und Öpfel häts und Trube gits und Nusse n-au und Bireschnitz.
De Herbst, er ischt en guete Ma, so guet wie-n-er ischt käine.
De Winter chunnt jetzt bald is Land, bald chlopfet er a d Türe;
de Chlapperstorch ischt scho verräist und d Schwäbli fönd a früre.
Ir Vögeli, ade, ad! Im Früelig dänn, uf Wiederse.
De Winter chunnt jetzt bald is Land, bald chlopfet er a d Türe.